🎉 Napisz Przemówienie Na Temat Uzależnień

Gdybym mogła cofnąć czas zmieniłabym wiele rzeczy, które dzisiaj niszczą nasza planetę, jak i ludzi zamieszkujących ją. Nie szanują przyrody, zwierząt, otaczającego świata. Przede wszystkim zainteresowałabym się naszą ziemią. Stworzyłabym specjalne fabryki, w których śmieci są przetwarzane na surowce w ciągu trzech minut.
zapytał(a) o 20:03 Napiszcie mi przemówienie na temat ,,Stop uzależnieniom,, prosze to wazne ! Odpowiedzi EKSPERTajrini odpowiedział(a) o 10:56 wybierz coś sobie...i napisz po swojemu...O NARKOTYKACHSzanowni Państwo, śmiem zauważyć, że w Polsce młodzież coraz częściej sięga po różnego rodzaju używki, pod których wpływem robią rzeczy, których nie zrobiliby „na trzeźwo”. Wiele razy słyszeliśmy nagłaśniane przez media przypadki ciężkich pobić przez nastolatków, którzy byli wtedy pod wpływem dyskotekach i domowych imprezach dominują alkohol i narkotyki rozprowadzane, przez dilerów. Sprzedawcy w sklepach nie zważają na młody wiek kupujących alkohol, gdyż chcą zarobić, nie obchodzi ich, co stanie się z tymi nastolatkami. Przyłapani na spożywaniu alkoholu nieletni powinni płacić za to wysoką grzywnę. Natomiast dilerów powinno się skazywać na długoletnie więzienie. Zjawisko nadużywania alkoholu przez młodzież stało się tak powszechne, że nikogo już dziś nie szokują zakrapiane alkoholem imprezy urodzinowe lub imieninowe, picie alkoholu na wycieczkach czy biwakach szkolnych jest na porządku dziennym. Niestety wiedza wielu nastolatków o używkach jest bardzo ograniczona. Młody człowiek nie zdaje sobie sprawy z tego jak bardzo szkodliwe są alkohol, papierosy czy narkotyki. Moim zdaniem człowiek jest wolny tylko wtedy, gdy jest zdolny do podejmowania trafnych decyzji. Młoda osoba każdego dnia dokonuje wyboru. To my powinniśmy zadbać o to by był to trafny wybór,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,Z OKAZJI DNIA ŻYCIAKoleżanki i Koledzy!Na pewno słyszeliście o tym, że należy prowadzić zdrowy tryb życia. Niektórzy z was mogą odbierać to jako wytarty slogan, natomiast innym może on w zupełności odpowiadać. Trzeba jednak pamiętać, że zdrowy tryb życia to nie tylko jedzenie owoców i warzyw, ale również odrzucenie wszelkich z nas nie słyszał o chorobach takich jak rak płuc, marskość wątroby itp.? Może dotknęły one któregoś z waszych bliskich? Choroby te nie biorą się z tego, że ktoś jadł za dużo marchewki, ani z tego, że pił zbyt dużo soku pomarańczowego. Powodują je alkohol i tytoń. Ci „niewinni” truciciele wyniszczają ciało, a potem umysł człowieka. Oni nie wyrywają steru życia, oni od razu podpalają cały statek. Należy w porę przejrzeć na oczy, aby pewnego dnia nie okazało się, że i ty teraz wszędzie o problemie narkomanii. Media ciągle donoszą nam o kolejnym udaremnionym przemycie kokainy. Jednak sami wiemy, że aby zdobyć narkotyki nie trzeba aż tak wielkiego wysiłku. Niestety niektórzy korzystają z tej możliwości. Biorą, aby podporządkować się grupie, lepiej się uczyć i w końcu po to, aby mieć „odlot”. Może na początku jest im dobrze, nie mają problemów, nie myślą o jutrze... Ale jutro zawsze nadchodzi, to szare, zwykłe jutro, które trzeba ubarwić „działeczkąâ€, trochę większą, bo ta mniejsza nie daje już takiego „kopa”. W końcu nadchodzi dzień, w którym rozpoczynają się drgawki, ból mięśni i potliwość jak w febrze. Człowiek traci kontrolę nad ciałem. Ważne jest tylko to, aby zdobyć trochę „towaru”. Inni ludzie przestają być potrzebni, może tylko do tego, aby pomóc coś skombinować... Cała historia kończy się śmiercią z wycieńczenia lub próbując pierwszy raz narkotyków nie myśli o tym, co stanie się dalej. Ma pewność, że jego narkomania nie dotyczy. Jednak takie samo podejście ma dziecko, które wkładając palec w ogień, myśli, że nic mu się nie nadzieję, że chociaż w pewnym stopniu udało mi się was przekonać do odrzucenia nałogów. Musicie pamiętać, że wasze życie i zdrowie są najwyższą wartością i nie możecie ich zmarnować Uważasz, że ktoś się myli? lub
\n\n \n \nnapisz przemówienie na temat uzależnień
Odpowiedź. Chciałabym poruszyć temat wolontariatu. Na prawdę, zachęcam was do tego rodzaju pomocy innym ludziom. Po pierwsze, Pomagając, stajemy się w oczach ludzi lepsi. Czujemy się usatysfakcjonowani, czujemy większą potrzebę pomocy. Wolontariat może też wpłynąć na nasze stopnie w nauce. Katecheta na pewno zwróciłby uwagę
zapytał(a) o 19:26 Pomocy przemówienie na temat zdrowego odżywiania ? Proszę napiszcie mi chociaż troszkę bo mam problem z pisaniem To pytanie ma już najlepszą odpowiedź, jeśli znasz lepszą możesz ją dodać 1 ocena Najlepsza odp: 100% Najlepsza odpowiedź Drogie koleżanki i koledzyTemat który chcę dzisiaj poruszyć nie jest łatwy a dla niektórych wręcz mam na myśli zdrowe naprawdę nikt nie z was nie zdaje sobie sprawy jak złe skutki może mieć złe różne poważne choroby oraz szkole możemy zjeść jabłko lub jakiś inny ciągu dnia powinniśmy wypić przynajmniej 8 szklanek odżywianie nie musi polegać na samych owocach i warzywach ale również możemy zrobić sobie koktajl lub zjeść batonik z nadzieję że moje przzemówinie was zaciekawiłoMam nadzieję że ci pomogłamProsze dasz mi naj Odpowiedzi pik-pok7 odpowiedział(a) o 19:33 Zdrowe odżywianieKażdy wie , że zdrowe odżywianie to urozmaicone się liczyć z tym , że co za dużo to niezdrowo!Oczywiście czasami można sobie pozwolić na chwilę wytchnienia , np. czekoladę ,gdyż zawiera ona żelazo , a dodatkowo nas rozkoszuje. Nie powinniśmy spożywać czipsów .Do szkoły zamiast pieniędzy na śmieci w sklepiku powinniśmy brać bułki ze świeżymi warzywami , lub serem lub wędliną oraz soczysty owoc , może nim być aby spożywanie posiłków było estetyczne i regularne. Przed jedzeniem należy je umyć ( jeżeli są to owoce czy warzywa) , inaczej może u nas wywołać takie objawy jak np. czerwonka czyli oosstraaa powinniśmy też pić gazowanych napojów .Musimy też jadać śniadania przed szkołą , dzięki nim będziemy mieli więcej sił i energii. Jedzmy też obiady , aby nie być osłabionymi przed odrabianiem zjedzeniu musimy odpocząć , aby się 'uleżało' inaczej możemy wymiotować też że musimy spalać kalorie np. gimnastykując tyle, powodzenia :) EKSPERTines3 odpowiedział(a) o 19:43 Zdrowe odzywianie to w dzisiejszych czasach sprawa się odzywiając utrzymujemy prawidłową wagę i nie odkłada nam sie zbędny ma dostarczone odpowiednie witaminy a przez to nasze samopoczucie jest lepsze a my mamy wiecej siły i ochoty na wszelkie czynnosci jakie pomyslmy nad tym by rozsądnie się odżywiac i nie jesć niczego szkodliwego i mało odżywczego a nasz styl życia będzie zdrowy i wartościowy. Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub
Napisz przemówienie na temat: ''Czy warto mieć przyjaciela?'' Bardzo ważne! Chciałabym, aby to było typowe przemówienie na poziomie gimnazjum, a nie tylko odpowiedź, która będzie zawierała kilka zdań.!!!Dziękuję. ;*. Question from @Callmelovelove - Gimnazjum - Polski Poniższy tekst został przeze mnie wygłoszony podczas obrad senackiej Komisji ds. Promocji Zdrowia w Każdym Rozmiarze, Senat RP, Nazywam się Janina Bąk. Jestem statystyczką, uczę ludzi, że z badaniami naukowymi można i należy się zaprzyjaźnić. Jestem również osobą chorującą na otyłość. W tej kwestii nigdy nie używam i nie użyję czasu przeszłego, mimo iż od czasu jak zredukowałam masę swojego ciała o kilkadziesiąt kilogramów i pozbyłam się chorób współistniejących, to już nie mieszczę się w medycznych definicjach, które prowadzą do takiej diagnozy. Dla mnie to choroba na wzór uzależnień, w moim przypadku – uzależnienia od jedzenia, więc muszę nią zarządzać każdego dnia i będę musiała do końca życia. Od 15 lat choruję również przewlekle psychiatrycznie – na chorobę afektywną dwubiegunową, w skrócie ChAD. W 2002 roku natrafiłam na kanadyjskie badanie naukowe przeprowadzone wśród 37000 osób, które wykazało, że osoby chorujące na ChAD i inne zaburzenia nastroju mają wyższe prawdopodobieństwo zachorowania na otyłość niż osoby ze zdrowej populacji. I to był początek mojego zainteresowania tym niejasnym, skomplikowanym związkiem między chorobą otyłości a zaburzeniami lub chorobami psychicznymi, które mogą być zarówno przyczyną, jak i skutkiem nadmiernej masy ciała. I które to trudności są kolejnym powodem, dla którego temat otyłości jest problemem, który wymaga naszej szczególnej uwagi. A właściwie nie otyłość, chciałabym przeramować to myślenie – człowiek, człowiek chorujący na otyłość wymaga naszej szczególnej uwagi i wsparcia. W dyskusji o osobach chorujących na otyłość sporo miejsca poświęca się powikłaniom otyłości w postaci chorób i trudności fizycznych. Ja chciałabym przedstawić w ramach dostępnego mi czasu badania naukowe i statystyki, które wskazują na to, że równie ważne są powikłania związane ze zdrowiem psychicznym. Co w dużej mierze wynika z dyskryminacji, stygmatyzacji i przemocy różnego rodzaju, jakich doświadczają osoby o nadmiernej masie ciała. Karen C. Swallen i współpracownicy przeprowadzili badanie w USA, w którym wykazali, że wśród 12, 13 i 14 latków z nadwagą i otyłością częściej obserwuje się zaburzenia depresyjne, niższą samoocenę, ale również – i to też musimy mieć na uwadze – gorsze funkcjonowanie w szkole i w grupie rówieśniczej. To jest badanie, które używa danych z 1996 roku, zaraz przedstawię nowsze. Ale tym badaniem chciałam zaznaczyć, że ten problem istnieje i jest znany na całym świecie od co najmniej 25 lat, a wciąż nie stworzyliśmy skutecznego systemu pomocy i wsparcia dla dzieci i dorosłych doświadczających obniżonej jakości życia i funkcjonowania psychospołecznego ze względu na chorobę otyłości. A dowody na to, jak dramatyczne bywają doświadczenia takich osób można znaleźć łatwo, wystarczy poczytać komentarze pod jakimkolwiek artykułem lub zdjęciem osoby plus size w mediach społecznościowych. Ja to zrobiłam. I przeczytałam: „Tłusta świnia, ledwie się toczy” „W Auschwitz grubych nie było” / „w Oświęcimiu jakoś wszyscy chudzi byli” / ”w nazistowskich obozach tłuściochy nie żyły” – tu chciałabym jeszcze zaznaczyć, to będzie dygresja, ale bardzo ważna – że każdy komentarz, który w ten sposób wykorzystuje tę bardzo mroczną część naszej historii, jest tak daleko posuniętą ignorancją, że do pewnego stopnia staje się również porażką naszego systemu edukacji. Czytam dalej: „Ponad 100 kilo czystego smalcu nosić na sobie, masakra” „Wygląda jak wielki waleń i jeszcze te paluchy jak serdele” „Fuj, chce mi się rzygać” „Tłuszcz zalał mózg, lustra kobieto nie masz w domu, nie rób z siebie hipototama” „Idź spaślaku, bo nie idzie na ciebie patrzeć, po co pokazywać takie potwory” „Monstrum” „Rety, ale obleśny beczkowóz” „Takie balerony nie powinny pokazywać się na ulicy, nikt nie powinien na to patrzeć” „Szacunek szacunkiem, ale wygląda jak słoń i po co się obrażać, to nie hejt, a prawda” Te cytaty to tylko niewielki wycinek codzienności osób chorujących na otyłość, które są nie tylko ofiarami przemocy słownej, jak widzieliśmy w cytatach wyżej. Osoby chorujące na otyłość są również dyskryminowane w szkole, miejscu pracy, a nawet – co najbardziej kuriozalne – przez niektórych pracowników ochrony zdrowia. I mamy na to dowody naukowe. Badania Rebecci Pearl, pokazują, że osoby chorujące na otyłość są postrzegane w miejscu pracy jako osoby leniwe, mniej inteligentne, niechlujne, pozbawione silnej woli. W odczuciu pracodawców przekłada się to na ich pracę – umiejętność zarządzania, dyscyplinowania siebie, motywację, samokontrolę. To nie koniec. Istnieje też większe ryzyko, że taka osoba zostanie zwolniona, albo w ogóle niezatrudniona. Badacze Puhl i Heuer do objawów stygmatyzacji otyłości na rynku pracy dodają także niższe średnie zarobki, częstsze zwolnienia, negatywne komentarze i żarty na temat masy ciała wygłaszane przez współpracowników i przełożonych. Takie osoby mają również mniejszą szansę na awans. Od stereotypizacji i stygmatyzacji otyłości nie są wolni nawet… niektórzy pracownicy ochrony zdrowia. Badania przeprowadzone przez Mary Huizinga i współpracowników dowiodły, że lekarze mniej angażowali się w pomoc pacjentom otyłym niż tym z prawidłową masą ciała. Bez pogłębionej diagnostyki, a czasem nawet bez wywiadu lekarskiego stwierdzali, że uniwersalną radą na wszystkie problemy medyczne pacjentek i pacjentów jest „schudnięcie”, co samo w sobie jest błędne, wszak wg. Wytycznych Polskiego Towarzystwa Dietetyki dotyczących leczenia otyłości celem leczenia otyłości nie jest odchudzanie, a zmiana stylu życia. A za sukces terapii uznaje się nie tylko redukcję wyjściowej masy ciała, ale również – co dla wielu pacjentów jest bardzo trudne – utrzymanie tej redukcji w czasie. Najbardziej kuriozalnym jest przykład pacjentki, która otrzymała od lekarza radę, że „wyleczy się, gdy schudnie” po tym, jak poskarżyła się na… ból gardła. Wyniki polskich badań – autorstwa Beaty Sińskiej i współpracowniczek – były równie pesymistyczne; prawie połowa przebadanych przez nie pielęgniarek powielała stereotypowy obraz osoby z nadmierną masą ciała charakteryzując ją jako leniwą, lekceważącą własne zdrowie i higienę osobistą, zaniedbaną, nieatrakcyjną. Niegodną dobrego traktowania. Swego czasu głośna stała się również seria wpisów na profilach mediów społecznościowych pewnego szpitala ginekologiczno-położniczego, w którym kobiety, który zbyt dużo przytyły w ciąży były określane przez jedną z lekarek jako „obrzydliwe” i „wieloryby”, których ona sama nie ma ochoty leczyć. To bardzo ważne, że posiadamy dane jakościowe na temat dyskryminacji osób chorujących na otyłość. Niemniej wciąż brakuje nam statystyk, które pokazałyby nam, jak wiele dzieci i dorosłych chorujących na otyłość doświadczyło i doświadcza stygmatyzacji, przemocy, gorszego traktowania. I jak wiele z nich otrzymuje lub nie otrzymuje pomocy Według mojej najlepszej wiedzy nie ma lub ja nie dotarłam do takich danych – to znaczy; śledzimy odsetek dzieci i dorosłych z nadwagą i otyłością, powikłania zdrowia fizycznego (o których oczywiście nie możemy zapominać), ale zapominamy o zdrowiu psychicznym. A przecież według wiedzy i podejścia interdyscyplinarnego człowiek jest istotą biopsychospołeczną; Wymiar biologiczny dotyczy ciała, zdrowia, sprawności Psychologiczny składa się z pierwiastka psychicznego, emocjonalnego i duchowego Międzyludzki obejmuje zaś obszar pracy zawodowej czy funkcjonowania szkolnego, jak również życia w społeczeństwie Myślę, że kluczowym jest, by wykorzystać metodę naukową i nasze zasoby uniwersyteckie, by zdobyć rozeznanie w tych dwóch ostatnich obszarach w kontekście otyłości – do przeprowadzania badań ilościowych, przekrojowych i zebrania rzetelnych statystyk, dotyczących tego czy osoby chorujące na otyłość doświadczają przemocy – słownej, psychologicznej i fizycznej, jak często i czy mogą liczyć na jakąkolwiek pomoc ze strony innych osób. Oczywiście mając w pamięci, że – abstrahując od liczb – jeśli jest choć jedno dziecko i choć jeden dorosły, którzy są ofiarami stygmatyzacji i agresji ze względu na swoją chorobę, to naszym obowiązkiem jest się nimi zaopiekować, chronić je i zapewnić pomoc. I ostatnią rzeczą, na jaką chciałabym zwrócić uwagę, jest to, że ten związek między chorobą otyłości, a zdrowiem psychicznym może być dwukierunkowy, a bardzo często o tym zapominamy. Według badań Ewy Babicz-Zielińskiej z 2006 roku trudności emocjonalne mogą być zarówno przyczyną, jak i skutkiem nadmiernego spożywania pokarmów. Wśród studentów stres zwiększał ilość spożywanego jedzenia wśród 73% badanych, jak wskazują badania Agaty Juruć i Pawła Bogdańskiego, przedstawione w raporcie „Osobowość w rozmiarze XXL. Psychologiczne czynniki ryzyka otyłości”. Inne badania: profesor Monika Stojek i współpracownicy wykazali, że kobiety i mężczyźni mają podobną częstotliwość uzależnienia od jedzenia, jeżeli doświadczają symptomów stresu pourazowego (PTSD). Choć tu zaznaczam, że choroba otyłości nie jest tylko i wyłącznie konsekwencją zwiększonej podaży kalorii. Psychologiczne czynniki ryzyka otyłości związane są nie tylko z zachowaniami, ale także ze sposobem myślenia i odczuwania. Dla przykładu Magdalena Lech i Lucyna Ostrowska wskazują, że rozpowszechnienie problemu nadmiernej masy ciała wśród pacjentów chorujących na schizofrenię i szerzej – chorujących psychiatrycznie – wynika z kilku czynników: przyjmowania leków, obniżonej aktywności fizycznej ze względu na obniżone samopoczucie czy funkcjonowanie, jak również tego, że odczucia takie jak: obniżony nastrój, cierpienie psychiczne, czy obawa przed nasileniem się objawów powodują, że chorzy chętniej sięgają po środki rekompensujące złe samopoczucie takie jak jedzenie czy używki. Ten związek między zdrowiem psychicznym a otyłością oznacza, że kluczowym jest by inwestować w rzetelną, ogólnodostępną pomoc, edukację i wsparcie psychologiczne, bo to samo w sobie może być ważnym i skutecznym elementem profilaktyki, elementem zarządzania ryzykiem występowania nadwagi i otyłości. Jak również – w wypadku zachorowania zapewnia wsparcie, gdy ktoś stanie się ofiarą przemocy i dyskryminacji. Niemniej wszyscy wiemy, jak wygląda opieka psychiatryczna i psychoterapeutyczna w Polsce. Dane Komisji ekspertów ds. ochrony zdrowia psychicznego z czerwca 2021 roku stanowią, że ma opiekę psychiatryczną i leczenie uzależnień przeznacza się tylko 3,4% środków NFZ. W Europie niższy poziom wydatków ma jedynie Bułgaria. Tylko 34% powiatów ma na swoim terenie zespół leczenia środowiskowego, a 31% powiatów – oddziały dzienne. To 70% powiatów pozostawionych bez pomocy. Dane Ministerstwa Zdrowia z 2019 roku: przeciętny czas oczekiwania dla przypadków stabilnych na oddziale psychiatrycznym wyniósł 107 dni, dla przypadków pilnych, w tym również w stanie zagrożenia życia – dnia. Sytuacja jest jeszcze poważniejsza w przypadku psychiatrii dzieci i młodzieży. Naczelna Izba Kontroli (dane z września 2020) podaje, że w Polsce około 9% dzieci i młodzieży poniżej 18 roku życia wymaga pomocy psychologicznej lub psychiatrycznej. Oczekiwanie na przyjęcie do oddziału całodobowego trwa czasem ponad rok. Takich oddziałów na koniec 2019 roku było w naszym kraju ledwie 40. Średni czas oczekiwania na wizytę ambulatoryjną – 56 dni, w jednym z ośrodków – 120 dni. Kolejnym problemem psychiatrii dzieci i młodzieży, który szybko nie zniknie, a wręcz będzie się tylko zwiększał, jest niewystarczająca liczba kadry medycznej. Kolejne oddziały psychiatrii dziecięcej są zamykane, a kolejne dzieci – czasem w bardzo ciężkim stanie – pozbawione pomocy. Zbyt wiele osób potrzebujących pomocy psychologicznej lub psychiatrycznej ma albo utrudniony, albo niemożliwy z powodów organizacyjnych lub finansowych dostęp do specjalistów, poradnictwa, terapii i leczenia specjalistycznego. A mówimy tu zarówno o tych, u których taka pomoc mogłaby być elementem profilaktyki nadwagi i otyłości i o tych, którzy już na otyłość zachorowali, i potrzebują wsparcia. Najwyższy czas, byśmy zamiast wyzwisk, stygmatyzacji i dyskryminacji oferowali osobom chorującym na otyłość kompleksowy system pomocy, w tym również pomocy psychologicznej i psychoedukacyjnej. Zresztą na wzmocnieniu tego obszaru zdrowia – systemu opieki psychiatrycznej i psychologicznej – skorzystamy wszyscy, bez względu na masę ciała i tego czy posiadamy diagnozę otyłości, czy nie. Tak jak wspomniałam na początku, ja zawodowo zajmuję się statystykami, badaniami naukowymi, liczeniem. I jeśli czegokolwiek w kwestii liczenia jestem pewna, to tego, że wartości człowieka nie mierzy się wskaźnikiem BMI i nie mierzy się jej w kilogramach. Dziękuję bardzo. Bibliografia Aronne, L. J., & Segal, K. R. (2003). Weight gain in the treatment of mood disorders. Journal of Clinical Psychiatry, 64(8), 22-29. Babicz-Zielińska E. (2017) Wpływ stanów emocjonalnych na wybór żywności. Dostęp on-line: Barbuti, M., Carignani, G., Weiss, F., Calderone, A., Santini, F., & Perugi, G. (2021). Mood disorders comorbidity in obese bariatric patients: the role of the emotional dysregulation. Journal of Affective Disorders, 279, 46-52. Huizinga MM, Cooper LA, Bleich SN, Clark JM, Beach MC. (2009) Physician respect for patients with obesity. J Gen Intern Med.; 24(11):1236-1239 Juruć A, Wierusz-Wysocka B, Bogdański P. (2011) Psychologiczne aspekty jedzenia i nadmiernej masy ciała. Farmacja Współczesna, 4: 119-126. Juruć, A., & Bogdański, P. (2011). Osobowość w rozmiarze XXL. Psychologiczne czynniki ryzyka otyłości. In Forum Zaburzeń Metabolicznych (Vol. 2, No. 1, pp. 34-42). Koszowska, A., Dittfeld, A., & Zubelewicz-Szkodzińska, B. (2013). Psychologiczny aspekt odżywiania oraz wpływ wybranych substancji na zachowania i procesy myślowe. Hygeia Public Health, 48(3), 279-284. Lech, M., & Ostrowska, L. (2015). Otyłość u pacjentów ze schizofrenią. In Forum Zaburzeń Metabolicznych (Vol. 6, No. 3, pp. 103-111). Lech, M., & Ostrowska, L. (2017). Psychologiczne aspekty otyłości. In Forum Zaburzeń Metabolicznych (Vol. 8, No. 2, pp. 63-70). Pearl RL (2018). Weight bias and stigma: Public health implications and structural solutions. Social Issues and Policy Review; 12(1): 146-82. Pearl, R. L., Wadden, T. A., Tronieri, J. S., Chao, A. M., Alamuddin, N., & Berkowitz, R. I. (2018). Everyday discrimination in a racially diverse sample of patients with obesity. Clinical obesity, 8(2), 140-146. Pietrzykowska E, Wierusz-Wysocka B.(2008) Psychologiczne aspekty nadwagi, otyłości i odchudzania się. Pol Merkuriusz Lek, XXIV: 472-476. Puhl, R. M., & Heuer, C. A. (2009). The stigma of obesity: a review and update. Obesity, 17(5), 941. Puhl, R. M., & Heuer, C. A. (2010). Obesity stigma: important considerations for public health. American journal of public health, 100(6), 1019-1028. Scott, K. M., McGee, M. A., Wells, J. E., & Browne, M. A. O. (2008). Obesity and mental disorders in the adult general population. Journal of psychosomatic research, 64(1), 97-105. Sińska, B., Kucharska, A., Zegan, M., Michota-Katulska, E., & Ziemińska, D. (2014). Postawy pielęgniarek wobec otyłych pacjentów–badania pilotażowe. Problemy Higieny i Epidemiologii, 95(1), 161-164. Sińska, B., Turek, M., & Kucharska, A. Czy mamy do czynienia ze stygmatyzacją otyłych pacjentów na oddziałach szpitalnych? Ocena postaw personelu medycznego. Nauki społeczne i humanistyczne wobec wyzwań współczesności, 42. Stojek, M. M., Lipka, J., Maples-Keller, J. M., Rauch, S. A., Black, K., Michopoulos, V., & Rothbaum, B. O. (2021). Investigating Sex Differences in Rates and Correlates of Food Addiction Status in Women and Men with PTSD. Nutrients, 13(6), 1840. Swallen, K. C., Reither, E. N., Haas, S. A., & Meier, A. M. (2005). Overweight, obesity, and health-related quality of life among adolescents: the National Longitudinal Study of Adolescent Health. Pediatrics, 115(2), 340-347. 12,00 zł. Wiedza młodzieży na temat uzależnień ankieta. 15-25 konkretnych pytań. Przykładowa ankieta do pracy licencjackiej i magisterskiej z pedagogiki. ByeByeFatty 3 czerwca 2009, 16:37 Kochane, staram się o 5 z jęz. polskiego na koniec III klasy gimnazjum. Muszę przygotować przemówienie, którym zainteresuję swoich kolegów i koleżanki .Szukam wiec tematu, który by się nadawał. Myślałam o anoreksji i bulimii ( ale szczerze mówiąc.. osoba z wagą 80 kg dziwnie wyglądałaby mówiąc o takich rzeczach, wywołałoby to raczej głupie uśmiechy na twarzach). Dobrym tematym byłoby też znęcanie się nad zwierzętami . Myślałam też o aborcji i eutanazji - na te znów.. jestem chyba za głupia, nie wiem, co mogłabym powiedzieć. Może macie jakieś pomysły? ;>Dodam, że moje dwie koleżanki przygotowały przemówienia o samobójstwach i nielegalnych wyścigach - wszyscy byli bardzo zaciekawieni. Nauczycielka powiedziała, że tematy dotyczące uzależnień odpadają. Mam nadzieję, że ktoś pomoże. Z góry dziękuję za pomoc patryccjaaa Dołączył: 2009-01-26 Miasto: Warszawa Liczba postów: 130 3 czerwca 2009, 16:50 moze przygotuj cos o dzieciach ulicy... w sumie bylby to prosty temat. Mozesz napisac czym sie charakteryzuja (patologia, brak wzrocow, kradzierze itd) i jak mozna im pomoc (sa od tego specjalnie pedagodzy ulicy, ktorzy pomaga im zorganizowac czas, mowia o odpowiedzialnosci, pomagaja w kontaktach rowiesniczych, w problemach szkolnych, domowych itd.) Dołączył: 2009-05-13 Miasto: Liczba postów: 69 3 czerwca 2009, 16:51 ... operacje plastyczne ?? Dziwnograjowa 3 czerwca 2009, 16:52 Temat fajny ale właśnie boję się ,że może to wzbudzić jakieś nieciekawe komentarze ze strony innych. Zależy jaką masz klasę. patryccjaaa Dołączył: 2009-01-26 Miasto: Warszawa Liczba postów: 130 3 czerwca 2009, 16:52 a matko ile bledow, mam nadzieje ze cos z tego wyczytasz... Dołączył: 2009-05-30 Miasto: bruxela Liczba postów: 767 3 czerwca 2009, 16:55 Dołączył: 2008-07-07 Miasto: Łódź Liczba postów: 1446 3 czerwca 2009, 16:59 Ja bym napisała o anoreksji i bulimi...A może o ortorekcji (uzależnieniu od zdrowej żywności)... Dołączył: 2009-05-30 Miasto: bruxela Liczba postów: 767 3 czerwca 2009, 17:00 PIERCING-kolczykowanie,ozdabianie ciala tez ciekawy temat :) i wydaje mi sie,ze mlodziez w Twoim wieku bedzie tym zachwycona. primose 3 czerwca 2009, 17:01 fajnym tematem są serwisy takie jak nasza-klasa, facebook, myspace. w internecie można znaleźć coraz więcej artykułów jak i badań psychologicznych na temat tego, co sprawia, że są tak popularne i co czerpią z nich użytkownicy:) moonlit 3 czerwca 2009, 17:01 terroryzm :) AnnMarin 3 czerwca 2009, 17:05 O niedzielnych wyborach:P A tak poważnie skoro boisz się mówić o anoreksji i bulimii bo masz 80kg i obawiasz się reakcji znajomych z klasy to może zajmij się tym temat np. brak akceptacji wśród rówieśników, mobbing w szkole, dążenie do ideału (akceptacji) może coś takiego??
Napisz przemówienie na dowolny temat! 2012-11-05 19:57:33; Jak należy postąpić, jeśli jest się światkiem agresji w szkole? Napisz przemówienie na ten temat, które wygłosisz przed koleżankami i kolegami w klasie. 2010-04-15 20:15:50; jak należy postąpić jeśli jest się świadkiem agresji w szkole?? 2009-04-05 18:55:54
Odpowiedź:1. Moi Drodzy!Chcę Was przekonać, że warto uprawiać jakąś aktywność fizyczną na świeżym powietrzu! Dlaczego? Po pierwsze, sport pozytywnie wpływa na nasze samopoczucie fizyczne i psychiczne. A aktywność na świeżym powietrzu daje nam więcej drugie, uprawianie sportu hartuje ciało i duszę, uczy determinacji i pokory. Po trzecie sport ma pozytywny wpływ na wygląd naszego ciała. Podsumowując: sport jest bardzo zdrowy, ale na świeżym powietrzu jest jeszcze zdrowszy. Naprawdę warto uprawiać sport na świeżym powietrzu, ponieważ możemy osiągnąć więcej niż nam się wydaje. Lecz pamiętajmy też o obowiązkach szkolnych, które też są bardzo ważne!2. Drodzy tu Zebrani!W naszym, współczesnym świecie jest miejsce na bajki. Uczą one bardzo wielu rzeczy, z których powinniśmy brać przykład. Powinniśmy być bardziej otwarci na bajki i baśnie, bo one więcej uczą niż nam się wydaje. Filmy oraz seriale nie uczą nas niczego - jeszcze gorzej, jesteśmy rozdrażnieni i stajemy się tacy sami jak w telewizji. Zamiast oglądać filmy, rozwijajmy naukę czytania i naszą wyobraźnię - czytając książki, w których są baśnie oraz bajki. 3. Drodzy Koleżanki i Koledzy!Naprawdę warto rozwijać nasze pasje. Dlaczego? Po pierwsze rozwijając nasze pasje możemy przenieść się w swój własny świat. Zapominamy wtedy o całym świecie i robimy to, co kochamy. Po drugie nasza pasja może się rozwinąć - w przyszłości możemy zostać malarzem (jeżeli ktoś lubi malować), kucharzem (jeżeli ktoś lubi gotować) itd. Nasze talenty pozwalają nam na bardzo duże osiągnięcia, których możemy się nawet nie spodziewać. Wyjaśnienie:Nie wiem czy dobrze, dlatego radzę Ci coś zmienić. Liczę, że pomogłam... Powodzenia!
Kliknij tutaj, 👆 aby dostać odpowiedź na pytanie ️ Napisz przemówienie na temat: ,, Powinniśmy być dumni z tego,że jesteśmy Polakami'' proszę daje najj juleczka098612 juleczka098612
Uzależnienie od telefonu może być równie silne jak od alkoholu czy narkotyków. W wielu krajach powstają specjalne ośrodki do walki z tym rodzajem od technologii bardzo często jest uważane za coś normalnego we współczesnym społeczeństwie. Warto jednak zwrócić uwagę na fakt, że w wielu przypadkach nie różni się ono od uzależnienia od alkoholu czy elektroniczne są obecne w naszym życiu niemal przez całą dobę i stały się niezbędnym środkiem komunikacji z innymi ludźmi. Szacuje się, że na świecie 4 miliardy ludzi używa na co dzień telefonów komórkowych. W tej sytuacji uzależnienie od tych urządzeń staje się coraz widoczniejszym problemem wyobrazić sobie życie bez urządzeń elektronicznych, które w dzisiejszych czasach pełnią całą masę funkcji, bez których nie potrafimy się obyć. Oczywiście wiele aplikacji i programów ułatwia nam codzienne funkcjonowanie, a wygoda ta przysłania nam wszelkie konsekwencje takiego stanu nadmiernego korzystania z urządzeń elektronicznych obejmują całą listę objawów fizycznych i psychicznych. Objawy te na dłuższą metę znacznie obniżają jakość życia osoby uzależnionej od telefonu osób nie zdaje sobie sprawy z tego, że jest uzależniona i nie wiąże swoich problemów zdrowotnych z tym faktem. Poniżej znajdziesz listę objawów, które wywołuje uzależnienie od urządzeń elektronicznych. Przyjrzyj się im dokładnie i pamiętaj o nich, zanim znowu sięgniesz po swój ze wzrokiemUzależnienie od telefonu komórkowego w pierwszej kolejności uderza w zmysł wzroku. Dzieje się tak dlatego, że urządzenia elektroniczne emitują światło szkodliwe dla Twoich oczu. Co gorsza, z im bliższej odległości patrzysz na ekran telefonu, tym większe zagrożenie dla Twojego się, że u człowieka, który spędziłby 72 godziny bez przerwy przed ekranem telefonu, zostałoby zniszczonych aż 93% fotoreceptorów w siatkówce oka. Specjaliści podkreślają, że są to zmiany nieodwracalne. Rozwiązaniem mogą być filtry nakładane na ekran, które pochłaniają promieniowanie, jednak najlepiej jest ograniczyć korzystanie z mięśniUzależnienie od urządzeń elektronicznych skutkuje też takimi dolegliwościami jak bóle wielu godzinach spędzonych przed ekranem telefonu, tabletu czy komputera odczuwamy przede wszystkim bóle pleców i karku. Nie wypuszczając telefonu z rąk nawet tuż przed zaśnięciem, bezpośrednio narażasz się na zwiększone napięcie mięśni w tych częściach biją na alarm i ostrzegają, że pozycja przyjmowana przez nas, gdy korzystamy z urządzeń elektronicznych jest jedną z najbardziej szkodliwych dla naszego układu z telefonu czy tabletu jednym palcem, głównie kciukiem, zwiększa także ryzyko zapalenia ścięgien. Do korzystania z urządzeń elektronicznych specjaliści zalecają pozycję siedzącą i używanie obydwu dłoni, najlepiej opartych o psychiczne i emocjonalneJeśli uzależnienie od telefonu zaczyna uniemożliwiać Ci normalne funkcjonowanie, może to oznaczać, że stajesz się ofiarą problemów psychicznych i emocjonalnych, takich jak depresja, stany lękowe czy stres. Jest to jeden z najpoważniejszych skutków uzależnienia od urządzeń emocjonalne związane z nadmiernym korzystaniem z telefonu mogą znacznie pogorszyć jakość Twojego życia. Jeśli rozładowany telefon i brak możliwości sprawdzenia maila czy zajrzenia na portal społecznościowy wywołują u Ciebie rozdrażnienie czy strach, jest to sygnał ostrzegawczy, że coś jest nie drugiej strony warto także pamiętać, że urządzenia elektroniczne w rzeczywistości izolują nas od bliskich, a internetowe znajomości są powierzchowne i od urządzeń elektronicznych, tak samo jak uzależnienie od alkoholu czy narkotyków, może wymagać specjalistycznej terapii. Lęk i rozdrażnienie wywołane „odstawieniem” telefonu są porównywalne z objawami odstawienia substancji dzisiejszym świecie połączenie z internetem, sprawne aplikacje i portale społecznościowe są na samym szczycie naszych życiowych priorytetów. Nie używając zdobyczy technologii z rozsądkiem i umiarem, narażamy się jednak na wiele przykrych walczyć z tym narastającym problemem, w wielu krajach otworzono specjalne ośrodki terapeutyczne dla osób zmagających się z uzależnieniem od urządzeń elektronicznych. Czas zadać sobie pytanie: czy używam telefonu rozsądnie?Jeśli masz wątpliwości, lepiej zawczasu ogranicz korzystanie z urządzeń, które na dłuższą metę mogą Ci może Cię zainteresować ...
Zredaguj przemówienie na temat; rodzice powinni spędzać więcej czsu ze swoimi dziećmi- koniecznie na jutro Zobacz odpowiedź Reklama
“Terapeuta uzależnień nie może być czynnie uzależniony. Terapeuta uzależnień stale powinien poszerzać swoją wiedzę na temat mechanizmów nałogu. Terapeuta uzależnień potrafi uwzględniać sferę seksualną pacjenta – mówić o niej bez zahamowań, ale i z szacunkiem. Terapeuta uzależnień nie może nie popełniać błędów”. Powyższe wymagania, co do terapeutów, pracujących między innymi z osobami uzależnionymi od seksu, zostały omówione w dniach 4 i 5 października, na konferencji zatytułowanej “Diagnoza i terapia uzależnienia od seksu”, zorganizowanej przez terapeutów Ośrodka Leczenia Uzależnienia i Współuzależnienia “Radzimowice”. Spotkanie w Szklarskiej Porębie było pionierskim wydarzeniem tego typu w Polsce, gdyż terapia uzależnionych od seksu i miłości stawia dopiero swoje pierwsze, jeszcze niepewne, kroki. Na temat erotomanii funkcjonuje wiele mitów. Często, nawet wśród psychologów, powtarzany jest stary żart, że jak masz być od czegoś uzależnionym, to niech to będzie seks. Niestety, uderza to w osoby, dla których zachowania seksualne stały się obsesją wprowadzającą zamęt w ich życiu. Na spotkanie w Szklarskiej Porębie przybyli zarówno terapeuci leczenia uzależnień, jak i zdrowiejący erotomani. Prowadzący dzielili się swoimi doświadczeniami z pomagania osobom uzależnionym. Pierwsze przemówienie przybliżało zagadnienie diagnozy. Zostały omówione główne cechy uzależnień, takie jak: narastająca koncentracja życia wokół nałogu, charakterystyczne objawy abstynencyjne związane z odstawieniem substancji lub zachowań, przymus powtarzania destrukcyjnych zachowań oraz zmiana ich intensywności. Te osiowe objawy nałogu, zostały następnie powiązane z objawami uzależnienia od seksu. Niezwykle istotnym punktem programu był wykład psychiatry, dr Macieja Wojtyły, na temat biochemicznej podstawy uzależnienia. Omówił on w jaki sposób zachowania seksualne mogą zmieniać neurochemię mózgu i wywoływać efekty podobne do spożywania narkotyków. Wykazał, że poprzez łączenie różnych zachowań seksualnych, erotomani stymulują mózg do wytwarzania potrzebnych im substancji, które zmieniają ich samopoczucie. Podczas przeżywania orgazmu mózg produkuje duże ilości endorfin, które podobnie jak opiaty (np. heroina), działają znieczulająco. W sytuacji ryzyka czy zagrożenia (podobnie jak podczas kradzieży, hazardu, sportów ekstremalnych), w mózgu wzrasta ilość chemicznych przekaźników podobnych w działaniu do amfetaminy. Erotomani “dozują” sobie silny narkotyczny “haj” poprzez, na przykład, łączenie seksu z ryzykiem. Osoby uzależnione od substancji – narkotyków, leków, czy alkoholu – mogą się od nich uwolnić, gdy przestaną je zażywać i zachowają całkowitą abstynencję. Z erotomanami sytuacja wygląda inaczej – oni nie muszą substancji dostarczać z zewnątrz, gdyż nauczyli się stymulować swój mózg do wytwarzania “własnego narkotyku”. Kolejne punkty programu konferencji koncentrowały się na pytaniu: jak pomagać osobom uzależnionym od seksu wychodzić z nałogu? Poruszono również problem akceptacji własnego uzależnienia, zwłaszcza w pierwszym okresie zdrowienia. Wieczorem, po zakończonym programie, odbył się mityng otwarty Anonimowych Erotomanów. W kolejnym dniu omówiono zadania na pierwszy rok zdrowienia. Kierownik ośrodka, mgr Piotr Barczak, przedstawił główne cele sześciotygodniowej terapii. Do ośrodka w Szklarskiej Porębie trafia wiele osób z więcej niż jednym nałogiem. W pierwszej kolejności, pacjenci otrzymują pomoc w wychodzeniu z uzależnienia od substancji. Niemniej, terapeutom zależy, aby podczas leczenia uwzględniać całe doświadczenie człowieka i rozbrajać również mechanizmy nałogowych zachowań. Zapobiega to zastępowaniu jednego nałogu drugim. W przypadku leczenia erotomanii, przed terapeutami są postawione 4 główne zadania: rozstrzygnięcie tego, czy dana osoba jest czy nie jest erotomanem, ustalenie listy abstynencji, rozbrajanie mechanizmów uzależnienia, rozpoznanie cyklu uruchamiania się. Kolejny mówca omówił kwestię “planu na wyjście”, tzn. opracowania przez pacjenta strategii radzenia sobie w życiu, po wyjściu z ośrodka. Mgr Ewelina Sikora przedstawiła jak tworzy się taki plan i w jaki sposób pomaga on w dalszym zdrowieniu. Każdy z punktów programu konferencji “Diagnoza i terapia uzależnienia od seksu” był zakończony dyskusją. Zdrowiejący erotomanii dzielili się własnymi spostrzeżeniami na temat uzależnienia i swojego zdrowienia. Autor: Patrycja Kłosowicz
Przemówienie - szkoła. Drodzy Zebrani! Zebraliśmy się tu po to, by omówić jakże ważny problem dzisiejszych nastolatków, a mianowicie trud związany z chodzeniem do szkoły, a dokładniej z ich prawami, albo jak się okazuje może także ich brakiem. Myślę, że przydałoby się niewiele niezbędnych zmian, które sprawią, iż nauka

– Oficjalnie rozpoczynam moją kampanię na urząd Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej – ogłosił w środę 21-letni Michał Matczak, znany szerzej jako Mata. Młody raper chce stanąć do walki o najważniejszy urząd w państwie w 2040 roku. Mata wie jak zaskoczyć swoje fanki i fanów. W środowy wieczór 21-letni raper, któremu ogólnokrajową rozpoznawalność przyniósł utwór „Patointeligencja”, zamieścił na swoim kanale na YouTube 5-minutowe nagranie zatytułowane „#MATA2040”. Jeden z największych gwiazdorów młodego pokolenia na polskiej scenie ogłosił w nim, że w 2040 roku będzie ubiegać się o urząd głowy państwa. Oficjalnie rozpoczynam moją kampanię na urząd Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej – zaznaczył. #MATA2040, czyli Mata na prezydenta Obywatele, obywatelki, osoby obywatelskie. Zwracam się do Was nie tylko jako Mata, zwracam się do was jako Michał, zwracam się jako Jan, Kamil, Zosia oraz Agnieszka. Zwracam się do was jako Polak i jako Polska – rozpoczął swoje przemówienie młody muzyk. W dalszej części syn znanego prawnika, Marcina Matczaka, nawiązał do dwóch dość głośny afer z jego udziałem – posiadanie narkotyków i nielegalną organizację imprezy masowej na nadwiślańskich schodkach w Warszawie – za które grożą mu odpowiednio 3 i 8 lat pozbawienia wolności. Raper, który słynie z antyrządowych poglądów, stwierdził, że oba zarzuty mogą być „polityczną grą” lub „procesem na pokaz”. Mimo to 21-latek zaapelował do fanek i fanów, by zamiast #FREEMATA pisali #MATA2040. Jak się okazuje, w 2040 roku nazwisko Matczaka pojawi się na karcie do głosowania w wyborach prezydenckich. Czym argumentuje swoją decyzję? Zdaniem muzyka władzy nie interesuje młode pokolenie, bowiem „bardziej opłaca im się flirtować z emerytami przez telewizor, bo wiedzą, jak nimi manipulowć”. Przy okazji nie omieszkał też wbić szpili Andrzejowi Dudzie, czyli urzędującej głowie państwa. Ja już teraz znam cztery języki, a Andrzej Duda tylko dwa, z czego jeden wątpliwie. Ja chcę zdepenalizować marihuanę, a Andrzej Duda ułaskawia mefedroniarzy – powiedział Mata. Raper wyznał, że „władze starannie pielęgnują przeszłość, ale przy tym lekceważą przyszłość i skazują nas i nasze dzieci na życie w kraju zniszczonym gospodarczo lub na emigrację”. I dodał: Nie chcę tego. Przez całe moje życie wszystkie wielkie głowy mówiły mi jak mam żyć. Najpierw byli to nauczyciele i dyrekcja, potem media i władze państwowe. Zdissowałem i tych i tych i będę to dalej robił, bo chciałbym, żeby wszystkie leśne dziadki w końcu skumały, że ich czas przeminął i że nadchodzi nowe. Jakie postulaty ma Mata? Z tego miejsca przeznaczam milion złotych na serię startupów, do których o dofinansowanie może ubiegać się każdy poniżej 25. roku życia (...) 420 tys. na rzecz Fundacji 420. Z tych pieniędzy powstanie płyta fundacji, zostaną opłacone badania opinii publicznej na temat idei fundacji, ale przede wszystkim zostaną opłacone kampanie edukacyjne na temat marihuany. [...] Drugie 420 tys. przeznaczam na organizację MONAR, która jako jedna z niewielu organizacji w Polsce zajmuje się profilaktyką i leczeniem uzależnień. Pamiętajcie, żeby uważać z używkami, bo mogą was zmieść z planszy – oznajmił. Dlaczego Mata wystartuje w wyborach prezydenckich dopiero w 2040 roku? Przypomnijmy, że o urząd prezydenta może ubiegać się każdy obywatel Polski, który najpóźniej w dniu wyborów kończy 35 lat, korzysta w pełni z praw wyborczych i uzbiera co najmniej 100 000 podpisów obywateli. Mata stwierdził, że w drodze po prezydenturę „chce dorosnąć na oczach całej Polski”, wydać 33 płyty (ostatnią w 2033 roku), a także zdobyć wykształcenie wyższe. Tak mi dopomóż Bóg [tymi słowami kończy się treść przysięgi przy objęciu urzędu prezydenta – przyp. red.] – zakończył swoje przemówienie, które w całości możecie obejrzeć poniżej. Zobacz także: [QUIZ] Którym czarnym charakterem z filmów Disneya jesteś? Pytania 1 | 8 Wybierz swój żywioł

Kliknij tutaj, 👆 aby dostać odpowiedź na pytanie ️ Napisz przemowienie na temat dręczenia uczniów w szkole. Pzemówienie może być skierowane do nauczycieli,uczn…
Im częściej mamy okazję przygotowywać przemówienie i wystąpienia oraz wygłaszać je publicznie, tym sprawniej posługujemy się odpowiednimi sformułowaniami. Jednak osoby, które zaczynają dopiero swoją przygodę ze sztuką wystąpień, mogą czuć się nieco niepewnie. Przez co wystąpienia publiczne w biznesie mogą być dla nich prawdziwą zmorą i generować ogromny stres. Poniżej mały praktyczny przewodnik – czyli przydatne zwroty, które ułatwią nam zgrabne formułowanie myśli i płynne prezentowanie treści. To oczywiście tylko kilka propozycji, mam jednak nadzieję, że będą dla Ciebie inspiracją i znajdziesz swoje ulubione: Zwroty, które pomogą Ci nawiązać dobry kontakt ze słuchaczami „Cieszy mnie możliwość współpracy z Państwem” „Jestem przekonany, że będzie to inspirujące spotkanie dla nas wszystkich” „Jestem przekonany, że nasze spotkanie będzie udane i owocne” „Państwa zaangażowanie i podzielenie się z wszystkimi Państwa doświadczeniem w tej kwestii jest mile widziane” „Liczę na Państwa aktywność i współpracę” „Jest mi niezmiernie miło, że zostałem zaproszony na to spotkanie” Zaangażowanie słuchaczy, wywołanie interakcji ułatwią Ci natomiast takie zwroty „Zwróćcie Państwo uwagę na…” „Zauważcie, że…” „Czy zgadzacie się Państwo ze mną?” „Co o tym sądzicie?” „Czy taki argument do Państwa przemawia?” „Proponuję” „Polecam” „Zastanówmy się wspólnie nad” „Wielu z Państwa zapewne teraz pomyśli, że” „Kto z Państwa ….” Zwroty, których należy unikać to: „musicie”, „powinniście”. Zwroty, które prowadzą słuchaczy od jednego kluczowego punktu do następnego Przechodząc do następnego punktu… Nawiązując do poprzedniego punktu… Zmieniając kierunek… W szerszym kontekście… Rozwijając… Wracając… Podkreślając to co najważniejsze… Podsumowując… Kończąc… Zwroty, które pomogą zgrabnie zakończyć przemówienie „Bardzo dziękuję za sympatyczne spotkanie”. „Serdecznie dziękuję za gorące przyjęcie”. „Było mi niezmiernie miło”. „Cieszę się, że mogłem Państwa poznać i z Państwem współpracować”. „Dziękuję za Państwa aktywność podczas warsztatów”. „Życzę Państwu wielu sukcesów zawodowych”. Zwroty, których należy unikać na zakończenie wypowiedzi „Mam nadzieję, że nie było tak źle”. „Postaram się, aby następnym razem było lepiej”. „Myślę, że w przyszłości będę staranniej się przygotowywać”. „Wreszcie dobrnęliśmy do końca”. „Nie jestem mistrzem w prowadzeniu tego typu spotkań, ale – o dziwo- chyba się jakoś udało”. „Mam nadzieję, że Państwa nie zanudziłem” A okazja do praktycznych ćwiczeń jak zwykle na naszych szkoleniach, które znajdziesz TUTAJ. Autor: Magdalena Falkowska Artykuły i wideo, które mogą Ci się spodobać:
Przmoc istnieje niemalże wszędzie. Częst jest ona zupełnie nie zauważana . Przemocą nie jest tylko uderzenie cy szarpnięcie,o wiele bardziej bolesna jest przemoc psychiczna. Dobrowadza do kompleksów , a nawet załamania się osoby dręczonej. Widząc przemoc wiele ludzi przechodzi obojętnie bądz zamyka oczy za zło wokół niego.
Napisz przemówienie do kolegów i koleżanek na temat fonoholizmu-uzależnienia od telefonu na 4 Naj.
deficyt uwagi, wzrost poziomu stresu z powodu nieustającego braku możliwości przetworzenia wszystkich docierających do nas danych, podwyższone ciśnienie krwi, osłabienie widzenia, niestrawność. frustrację i zagubienie w życiu, osłabienie zdolności do podejmowania decyzji, wzrost agresji oraz kłopoty z koncentracją, a także ze snem.
Wychodzę. Kiedy słyszę kiepskie przemówienie, po prostu wychodzę, żeby nie marnować własnego czasu i nerwów. Wychodzę też, kiedy widzę pierwszy slajd przeładowany tekstem. I jeszcze usypiam, ale tylko wtedy, kiedy prezentacja jest długa, a ton głosu mówcy jest płaski jak scena, na której stoi (i akurat z jakiegoś powodu nie wyszedłem wcześniej). Nikt nie chce, żeby na jego wystąpieniach ludzie usypiali albo z nich wychodzili. Mówca reprezentuje firmę i jej markę, a nawet jeśli reprezentuje siebie – również reprezentuje markę – swoją własną. W przerwach konferencji uczestnicy rozmawiają z prelegentami i to ci, którzy zaciekawili publiczność mają wokół siebie największe grono rozmówców. Tacy prelegenci potrafią w rozmowach kuluarowych zainteresować słuchaczy do zgłębienia tematu, przybliżyć ideę czy produkt, a nawet go sprzedać. Apple odniosło tak olbrzymi sukces dlatego, że Steve Jobs potrafił w swoich przemówieniach sprawić, że słuchacze pożądali tego, co akurat prezentował. Pokazujesz swój produkt na konferencji, ponieważ chcesz nim zainteresować, a nie od niego odepchnąć. Czy jesteś w stanie nauczyć się przemawiać tak, by wzbudzić w słuchaczach ciekawość? Nawet gdy nie masz doświadczenia? Lub gdy boisz się występować na scenie? Odpowiedzi brzmią kolejno: tak, tak i tak. Zacznij od początku. Tego właściwego. Wstęp, rozwinięcie, zakończenie. To są trzy elementy przemówienia, o których trzeba pamiętać. Tak, to naprawdę jest takie proste. Niestety większość mówców zapomina o pierwszym, przynudza w drugim, a trzeci prezentuje szczątkowo. Początek przemówienia w temacie “Technologie przemysłu włókienniczego”, może brzmieć tak: Chciałbym wam opowiedzieć dzisiaj o technologiach wykorzystywanych w przemyśle włókienniczym. Pierwsza z nich to… Lub tak: Jest kilka rodzajów przemysłu, których produkty trafiają do każdego z nas. Produktów jednego z nich używamy przez 24 godziny na dobę, nawet teraz, gdy bierzemy udział w tej konferencji. Kobiety spędzają godziny wybierając je, a mężczyźni… mniej, ale wszyscy lubią czuć się w nich dobrze. Czy wiecie, w jaki sposób wyprodukowano wasze ubrania? Opowiem wam o trzech technologiach, które na to pozwalają… Różnica jest drastyczna. Pierwsze przemówienie to sucha teoria o maszynach, drugie – opowieść o czymś bliskim słuchaczom. Czy nie lepiej byłoby zacząć od słów, które przykują uwagę słuchacza? Wielu prezenterów kompletnie pomija wstęp, skupiając się na zawartości i nie zdając sobie sprawy, że jesli na początku (niektóre badania mówią o 8 sekundach) nie zainteresują swojej publiczności, to ta po prostu nie będzie ich słuchać. Co możesz zrobić? Od Hansa Roslinga, który w 2012 roku gościł na liście 100 najbardziej wpływowych ludzi świata magazynu TIME, dostałem świetną radę. Powiedział mi, że gdy wychodzi na scenę, najpierw buduje więź między sobą i publicznością. Ta więź, raz zbudowana, jest łatwiejsza w utrzymaniu, co w dalszej części pozwala mu skupić się na przemówieniu. Oczywiście więź to nie wszystko. Istotne jest, żeby utrzymać dobry poziom prezentacji (w przypadku Hansa Roslina to nie problem), ale mocny początek to klucz. Jest kilka rzeczy, które możesz zrobić na początku, żeby zainteresować swoich słuchaczy i zdobyć ich sympatię. Publiczność Możesz odwołać się do osobistych spraw uczestników, jak w przytoczonym przykładzie. Słuchacze poczują, że temat jest im bliski (może nawet bliższy niż myśleli na początku?). Albo, tak jak Hans Rosling, wywołać śmiech przez zestawienie ze sobą tematów dość skrajnych, ale obu dotyczących publiczności. Czy jesteś w stanie słuchać samych statystyk przez 13 minut? Tak, jeśli prezentujący jest lepszy, niż niejeden komentator sportowy. Polecam sprawdzić. Budowanie więzi w ten sposób daje nam więcej niż temat prezentacji, który potencjalnie ciekawi większą część publiczności. Humor Nawet poważni prezesi firm nie stronią od żartów. Warto to wykorzystać, nawet w trakcie konferencji biznesowych. Odpowiedni żart wykorzystany na początku przemówienia szybko zbuduje więź z publicznością i wprowadzi dobry, swobodny nastrój. Jeśli występujemy w późniejszej części konferencji lub jeśli poprzedni mówca po prostu przynudzał, humor ma szczególną wartość. Dodaje nowej energii i oczyszcza umysł. Najlepszy zawsze jest żart sytuacyjny, bo – po raz kolejny – jest bliższy publiczności. Żarty i dowcipy należy jednak traktować z pewną dozą ostrożności. Nasz żart może nie bawić słuchaczy lub możemy łatwo przesadzić i niezamierzenie wywołać oburzenie. Jeśli brak ci doświadczenia, lepiej przygotuj sobie dobry początek, a żart niech będzie tylko wsparciem – jeśli nie da pożądanego efektu, to wciąż będziesz wiedział, że twój wstęp jest interesujący i zaangażuje słuchaczy. Posłuchaj krótkiego żartu-opowiastki Benjamina Zandera. Pytania Dlaczego? Po co? Jak? Te pytania bywają koszmarem niejednego rodzica. Doskonale świadczą jednak o tym, że człowiek interesuje się wszystkim dookoła od małego. Jesteśmy naturalnie ciekawi świata i na szczęście nie mija nam to wraz z wiekiem. Zadanie odpowiednich pytań na początku przemówienia, może zwrócić uwagę słuchaczy na resztę przemówienia. Dobrze jest zapytać o coś, na co odpowiedź mogłaby rozwiać jakąś tajemnicę, rozwiązać problem lub ułatwić życie osób na widowni. Technikę tę świetnie wykorzystuje w swoim przemówieniu Simon Sinek. Krótka historia Również z dzieciństwa zostało nam zainteresowanie historiami. Ba, po naszych starożytnych przodkach odziedziczyliśmy upodobanie do opowiadania i słuchania historii. Używając barwnego języka opowieści, można stworzyć angażujący początek, który zaintryguje publikę. Posłuchaj tylko drugiego przemówienia Simona Sineka. Historie mogą też dodać wiarygodności twojemu przemówieniu Kiedy przygotowywałem Olę Ławrynowicz ze Spiruu do jej przemówienia na TEDxWroclaw, poradziłem jej, żeby zaczęła właśnie od krótkiej historii. Jej prezentacja dotyczyła spiruliny i miała na celu uświadomić ludziom, że istnieje bogata w mikroelementy alga. Ola mogła zacząć “od początku” i po prostu powiedzieć, że taka alga istnieje, a potem przejść do jej opisu. Zamiast tego zabrała widzów w podróż do Afryki, gdzie pewne plemię, pomimo ubóstwa, nie ma problemów z niedożywieniem, dzięki pewnej “rzeczy”. Do obejrzenia tutaj. Kiedy będziesz pracować nad swoim następnym przemówieniem, zastanów się, co możesz zrobić, żeby od pierwszych sekund zainteresować swoich słuchaczy. Zbuduj z nimi więź, wzbudź w nich emocje, oczaruj ich ciekawą historią. Którąkolwiek drogę obierzesz, możesz mieć pewność, że dostrzeżesz efekty. Oczywiście publiczność będzie oczekiwała, że utrzymasz poziom przemówienia przez cały swój czas na scenie i o tym, jak skonstruować resztę swojej wypowiedzi, napiszę w kolejnych artykułach. Ciekawe, czy podzielicie moje poglądy wobec tej kobiety, ponieważ jeśli postąpi zgodnie z religią, w jakiej została wychowana i pochowa brata, zostanie skazana na śmierć. Natomiast, jeśli złamie nakazy wydane przez bogów i odstąpi od grzebania zwłok Polinika, ściągnie na siebie klątwę. Napisz przemówienie, w którym przekonasz rówiešników, Že w twór- czoSci poety moŽna znaležé cos dla siebie. Odwotaj sie do Pana Ta- deusza i innego utworu Adama Mickiewicza. Twoja praca powinna liczyé co najmniej 200 siów. koleŽanki i koledzy! Pieédziesiqta rocznica nadania naszej szkole imienia Adama Mic— Kliknij tutaj, 👆 aby dostać odpowiedź na pytanie ️ Napisz przemówienie wychowawcy na wywiadówceChciałbym abyście dali jeszcze jakieś tematy na wywiadówkępotrze… janbubr112 janbubr112 zVzc4.